گاهی اوقات تلفن همراه خاموش می ماند، گاهی اوقات نمی توانیم به موقع آن را از کیف بیرون بیاوریم، یا در یک جلسه مهم نشسته ایم. هنگامی که بهترین دوست ما در اتاق زایمان یا در یک مصاحبه شغلی است، زمانی که یکی از عزیزان در بیمارستان بستری است، دیدن بسیاری از تماس های از دست رفته احساسات متفاوتی را در ما برمی انگیزد. اغلب، شاید، ما شروع به نگرانی می کنیم. اما واقعاً نگرانی چیست و چه اتفاقی برای ما می افتد؟
در زمان کووید، اکثر ما به عنوان والدین احتمالاً بلافاصله فکر می کنیم، از مهدکودک یا مدرسه زنگ زدند، باید بریم بچه مان را بگیریم، خدای نکرده بیمار، اما به هر حال قرنطینه در راه است. در این زمان، بلافاصله این سؤال به ذهن ما خطور می کند، آخرین بار چه زمانی کودک با پدربزرگ و مادربزرگ بزرگتر ملاقات کرده است، چه کسی می تواند ایمن باشد، و ما چه کسی را انجام دهیم. هنوز باید نگران باشید.
من تعجب می کنم که چه کسی وقتی متوجه می شود که بی شماری تماس های بی پاسخ دارد:
- بعضی از مردم از اینکه چندین بار تلاش کرده اند اذیت می شوند،
- افراد فهمیده بیشتری هستند که متوجه می شوند تماس گیرنده بی تاب شده است،
- بسیاری از ما یک فکر سیاه در سرمان می گذرد، آیا مشکلی وجود دارد،
- و هستند کسانی که بلافاصله به بدترین فکر می کنند و به طور جدی شروع به نگرانی می کنند.
اما نگرانی دقیقاً چیست و وقتی نگران هستیم چه اتفاقی برای ما می افتد؟
نگرانی:
فرهنگ لغت تفسیری زبان مجارستانی نگرانی را به عنوان «ترس، اضطراب، نگرانی در مورد سرنوشت چیزی» تعریف می کند.
مشکلات درک شده یا واقعی
طبق نظر روانشناسان، دو نوع نگرانی وجود دارد، با توجه به اینکه مشکلی که باعث اضطراب ما می شود از یک مشکل فعلی واقعی نشات می گیرد یا یک واقعی. تصور پیش بینی شده پیامدهای منفی افزایش دشواری و افزایش ترس از رویدادهای آینده. در بسیاری از موارد، فکر کردن به آینده تصور شده مفید است و به کمک می کند تا کارهای پیش رو را ببیند، اما اگر به یک هیولا تبدیل شود که کابوس های خود را نشان می دهد ، می تواند اثر معکوس داشته باشد.
نگرانی همچنین می تواند به عنوان یک زنجیره ظاهر شود که به تدریج در حال رشد است و تصاویر بدتر را به نمایش می گذارد. یک فکر باعث تولد فکر بعدی می شود و هر پیوند چشم اندازی تیره تر را در مقابل چشمان ذهن مضطرب ترسیم می کند. این ارزش قطع کردن را دارد.
در عین حال، نگرانی تا حدودی می تواند مفید باشد. در چارچوب مناسب، همچنین می تواند انگیزه، تحریک کننده، تحریک کننده (رایانه) باشد، که فقط می تواند به ما در حل یک مشکل کمک کند. سلامتی به دلیل نگرانی بیش از حد و مکرر یا دائمی به خطر می افتد.
تاثیر بر سازمان
وقتی شروع به نگرانی می کنیم، سریعتر نفس می کشیم و قلب ما نیز تندتر می تپد نیز. خون بیشتری به اندام ها پمپاژ می شود و در نتیجه افزایش هورمون های استرس تولید شده در این زمان سطح قند خون نیز افزایش می یابد. همه اینها می تواند بر عملکرد قلب، عروق خونی و ماهیچه ها تأثیر منفی بگذارد.
اضطراب همراه با تنفس عمیق مکرر باعث مشکلاتی برای بیماران ریوی و مبتلایان به آسم می شود و در درازمدت منجر به ایجاد فشار خون بالا می شود که خطر سکته و سکته را افزایش می دهد. حمله قلبی. علاوه بر سیستم قلبی عروقی، دستگاه گوارش نیز از نگرانی مفرط رنج می برد. می تواند باعث اسهال، تهوع، در بدترین حالت، حتی مشکلات معده طولانی مدت شود.
به طور کلی، مقاومت را ضعیف می کند.
ما مشکلی را که هیچ تأثیری روی آن نداریم رها می کنیم، سعی می کنیم نگرانی ها را بالاتر از دیگران کنار بگذاریم و روی چیز دیگری تمرکز کنیم. ما به دنبال تعادل باشید، بیایید تلاش کنیم تا نگرانی های غیر ضروری را کنار بگذاریم، افکار نگران کننده در مورد چیزهایی که خارج از کنترل ما نیستند را دور بزنیم، حضور آگاهانه را تمرین کنیم،باشیم. دلسوزی با خود ، بیایید سعی کنیم بین نگرانی های درک شده و واقعی تمایز قائل شویم و به سرعت با شخصی که بارها به دنبال شما بوده است تماس بگیرید!
